Delikanlı

Fincanın dibinde bir parça telve kalmış
kırık bir bahar mevsim
hüznü kovalıyor yalnızlığın
bir çocuk gibi adeta

Esip geçiyor saçlarımızın arkasından
birbirine sıkı sıkıya dolanmış taç telleri

Yabancı bir takım renkler
bekleyip durur amansız
bir yudum kahvendeki mutluluk
bir beni alırda sana getirir

Zeytin sarılmış dalına sıkı sıkıya
yeşiline güneş değtikçe kararır gün

Aman delikanlım yanacaksın
bir buruk soluk verme
bir sessizlik saracak vücudunu
bir fincan kahven varsa yaşarsın
bu mevsim yorar yüreğini
bir zeytin tanesidir bu delikanlım

Share on Google Plus

About Unknown