Kapkara bir kitabın kapağında yanan bir mum gibi hayat
soğuk bir rüzgarla silinebilecek gibi bakıyor oysa
dileniyorsun semaya bulutların parça parça akise
kaldırım taşları buz gibi bir musallaya çü ile bağlı
usul usul ilerliyorsun meçhule bihaber bir vaziyet
çıkmaz sokaklarla dolu bir amılgamdasın ve yaşıyorsun
her köşe başı seni yedi başlı mahluklara çıkarıyor
ürperiyor titriyorsun seni saracak bir sokak lambası
peşinden koştuğun hayalin çıkmaz sokaklarında son şehrin
kurtulmaya çalıştığın gerçek bir damla yağmurla düşüyor
önce şehri turuncuya boğmuş sokak lambasının tepesi
sonra toprak arkasından saçların baştan aşağıya doğru
sırılsıklam sen sırılsıklamsın ve güneş doğuveriyor
saçların daha şafağı sökmemiş gün gibi bir hal alıyor
- Blogger Comment
- Facebook Comment
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
0 yorum:
Yorum Gönder