Turuncu Şehir Turuncu Şehir Kaybolmak var sokaklarında Sokakların ölüm gibi Dolanmak gerek eteklerine Eteklerin umut gibi Ve sen Turuncu Şehir Aşkın miladısın Ve sen Karanlık bir kuyunun Olmayan ucu bucağı Üşümek, donmak Ve ölmek gerek yüreğinde senin Sen deryaları giyotine götüren Cellat misali masum şehir Sen Turuncu Şehir sen Bir fincan kahve kadarsın Hatırın bir ömür Biliyorsun Yalnız bir anlık gafletten öteye geçemezsin Ve sen Turuncu Şehir Yalnızlığın tek durağısın Gözyaşı kuyusunun yegane sahibi Sen Turuncu Şehir sen Sokakların kirli güneş ışığı gibi turuncu Gitmez mi o sokakların yansığı bulutlar tependen Ve yok mudur vuslat senin kanunlarında Arafatta mı kaybolur bütün sevgililerin senin Sen Turuncu Şehir sen Bırak çekip gideyim topraklarından Ceketimi dahi bırakayım sana Tutunamam daha fazla sokak lambalarına Turuncu Şehir sen Bırak gideyim Boğazlarım düğüm düğüm olmadan Kitaplarım Kitaplarım ve şiirlerim Zümrüdü ankanın tüyünden çaldığım lacivert kalemlerim Uçlarından damlayan mürekkep sana kalsın Kaldırımlardaki ayak izlerim sana kalsın Sen Turuncu Şehir sen Saçlarıma kar düşmeden daha Bırak vazgeçeyim duraklarında beklemekten Ve sen Turuncu Şehir Bütün şemsler senin olsun Kar tanelerin boğsun benliğimi |
- Blogger Comment
- Facebook Comment
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
0 yorum:
Yorum Gönder